GECELERE YOLCUYUM!!!

GECELERE YOLCUYUM!!!

Aslında herşeyİ düşünerek ama hiçbirşeyi bilmeden çıkıyorum yola.

Sanıyorum ki gündüzleri koyup gitmek aydınlatacak gündüzün karanlığını.
Sanıyorum ki gidince herşey daha güzel olacak..

Bütün bilinmezliklere rağmen gidiyorum.

Yalancı bir teselli dolduruyorum çantama.Ruhumu ikna edemiyor,bedenimi kandırıyorum.Gittiğim yerde herşey güzel olacak diye masal anlatıyorum gönlüme.
Dört yaşındaki bir çocuk gibi dinliyor,on yaşındaki bir çocuk gibi inanmıyor..Bense inanmak istiyorum..

Aslında sitemim gündüzlere..Sitemim gündüzler kadar arttıkça yalnızlığımda gündüzlerin kalabalıklığı kadar çoğalıyor.
Ben geceyi,gecenin tenhasını daha sevgili buluyorum..
Gündüzlerde yediğim her darbeyi,her çileyi bir yıldıza satmak için gecelere gitmek istiyorum.

Hazırlıklarımı yapıyorum.Yanıma bir şişe Filistin kanı,boynuma uğur getirsin diye mostarı kolye yapıyorum.Kan damla damla kanarken,kolye boncuk boncuk dökülüyor ve yolumu kapatıyor.

geldiğimde herşey daha güzel olacak.İşte bu yüzden gidiyorum.Bu yüzden gecelere yolcuyum.Bilmiyorum ne zaman biter.
Sözlerim,uyku,karanlık,yıldızlar,soğuk,şiir,kalemim,gözlerimin yorgunluğu ve dualarım ve ruyalarım.Biz on kişi gecelere yolcuyuz.
Kuru kuruya beden göçü olsa da gönlümüzü hicret diye kandırıyoruz.Kandırdıkça kendi gözümüzde büyüyoruz,Gözümüzde büyüdükçe,büyüklerin gözünde küçülüyoruz.Küçüldükçe kulluğumuzu hatırlıyoruz.Küçüldükçe küçüklüğümüzü anımsıyoruz.bunun farkına vardıkça yüceliyoruz.İşte o zaman anlıyoruz ey terennüm ;benliğin önünde büyümekle,O'nun(cc)indinde ki yücelmenin arasındaki farkı.