Gözlerimi açıp,
Kalbimi beynime banarak,
Duvarlara hayal nakşederim geceleri;
Bazı zaman kan rengine bularım boşluğu;
Olur, kan kırmızı.
Bazen de kımızı güle dönüşür zihnimin ufku;
Olur, gül kırmızı…
Bir bakarım çöllerdeyim;
Issız, susuz, kumsarı;
Ölürüm…
Birden dalgalar kuşatır her yanı,
Bu defa boğulur yine ölürüm…
Melekler gider önümden,
Zebaniler koşar peşimden;
Aradaysa hep ben varım yani sen.
Gözlerimi açar;
Yine seni ve bu duvarı görürüm.
RAFI SEVIS ARKADASIMIN YUREGINE SAGLIK